เมื่อมือทั้ง ๒ มี การจับ การวางก็ ปรากฏ 
เมื่อเท้าทั้ง ๒ มีการก้าวไป-ถอยกลับก็ ปรากฏ 
เมื่อข้อมี การคู้เข้า การเหยียดออกก็ ปรากฏ
เมื่อท้องมี ความหิว ความกระหายก็ ปรากฏ ฉันใด

เมื่อจักษุมี สุข-ทุกข์ภายใน ย่อมเกิดขึ้น เพราะจักษุสัมผัส เป็นปัจจัย
เมื่อใจมีอยู่ สุข และทุกข์ ย่อมเกิดขึ้น  เพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย ฉันนั้นเหมือนกัน
..............................................................................

เมื่อมือไม่มี การจับและการวาง ก็ ไม่ปรากฏ 
เมื่อเท้าไม่มี การก้าวไป การถอยกลับก็ ไม่ปรากฏ 
เมื่อข้อไม่มี การคู้เข้า-การเหยียดออกก็ ไม่ปรากฏ 
เมื่อท้องไม่มี ความหิว ความกระหายก็ ไม่ปรากฏ ฉันใด

เมื่อจักษุไม่มี สุขและทุกข์ ย่อมไม่เกิดขึ้น  เพราะจักษุสัมผัส เป็นปัจจัย
เมื่อใจไม่มี สุขและทุกข์ ย่อมไม่เกิดขึ้น  เพราะมโนสัมผัส เป็นปัจจัย ฉันนั้นเหมือนกัน 
..............................................................................

หัตถปาทปัพพสูตรที่ ๒
เมื่อมือทั้ง ๒ มี การจับและการวางก็ มี
เมื่อเท้าทั้ง ๒ มีการก้าวไป -การถอยกลับก็ มี 
เมื่อข้อมี การคู้เข้าและการเหยียดออกก็ มี 
เมื่อท้องมี ความหิว ความกระหายก็ มี ฉันใด

เมื่อจักษุมี สุข-ทุกข์ภายใน ย่อมเกิดขึ้น  เพราะจักษุสัมผัส เป็นปัจจัย
เมื่อใจมีอยู่ สุข และทุกข์ ย่อมเกิดขึ้น  เพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย ฉันนั้นเหมือนกัน
.............................................................................

เมื่อมือไม่มี การจับและการวางก็ ไม่มี 
เมื่อเท้าไม่มี การก้าวไป -ถอยกลับก็ ไม่มี 
เมื่อข้อไม่มี การคู้เข้า-เหยียดออกก็ ไม่มี 
เมื่อท้องไม่มี ความหิวก็ ไม่มี ฉันใด

เมื่อจักษุไม่มี สุขและทุกข์ ย่อมไม่เกิดขึ้น  เพราะจักษุสัมผัส เป็นปัจจัย
เมื่อใจไม่มี สุขและทุกข์ ย่อมไม่เกิดขึ้น  เพราะมโนสัมผัส เป็นปัจจัย ฉันนั้นเหมือนกัน