พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๒ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๓๐๔-๓๐๕

ปริหานสูตร
ธรรมเป็นเหตุให้พระเสขะเสื่อม

            [๑๘๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๘ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความ เสื่อมแก่ ภิกษุผู้เสขะ ธรรม ๘ ประการเป็นไฉน คือ

ความเป็นผู้ยินดีการงาน ๑
ความเป็นผู้ยินดีในการคุย ๑
ความเป็นผู้ยินดีในความหลับ ๑
ความเป็นผู้ยินดีใน การคลุกคลีด้วยหมู่คณะ ๑
ความเป็นผู้ไม่คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย ๑
ความเป็นผู้ไม่รู้จักประมาณในโภชนะ ๑
ความเป็นผู้ยินดีในธรรมเครื่องข้อง ๑
ความเป็นผู้ยินดีในธรรมเครื่องให้เนิ่นช้า ๑

            ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๘ ประการ นี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อความเสื่อมแก่ภิกษุ ผู้เสขะ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๒ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๓๐๔-๓๐๕

อปริหานสูตร
ธรรมเป็นเหตุให้พระเสขะไม่เสื่อม

            [๑๘๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๘ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เสื่อม แก่ภิกษุผู้เสขะ ธรรม ๘ ประการเป็นไฉน คือ

ความเป็นผู้ไม่ยินดีการงาน ๑
ความเป็นผู้ไม่ยินดีในการคุย ๑
ความเป็นผู้ไม่ยินดีในความหลับ ๑
ความเป็นผู้ไม่ยินดีในการคลุกคลีด้วยหมู่คณะ ๑
ความเป็นผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย ๑
ความเป็นผู้รู้จักประมาณในโภชนะ ๑
ความเป็นผู้ไม่ยินดีในธรรมเครื่องข้อง ๑
ความเป็นผู้ไม่ยินดีในธรรมเครื่องเนิ่นช้า ๑

            ดูกรภิกษุทั้งหลายธรรม ๘ ประการนี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เสื่อม แก่ภิกษุ ผู้เสขะ