พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๑ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๓๗
จักกสูตร
คุณสมบัติของมนุษย์และเทวดา
[๓๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักร ๔ ประการนี้ เป็นเครื่องเป็นไปแก่มนุษย์ และ เทวดา ผู้ประกอบ เป็นเครื่องที่มนุษย์และเทวดาประกอบแล้ว ย่อมถึงความเป็นผู้ใหญ่ (และ) ความไพบูลย์ในโภคะทั้งหลาย ต่อกาลไม่นานนัก
จักร ๔ ประการเป็นไฉน คือ
๑.
ปฏิรูปเทสวาสะ การอยู่ในถิ่นที่เหมาะ
๒.
สัปปุริสูปัสสยะ การคบสัตบุรุษ
๓.
อัตตสัมมาปณิธิ การตั้งตนไว้ชอบ
๔.
และปุพเพกตปุญญตา ความเป็นผู้มีบุญได้กระทำไว้แล้วในปางก่อน
ดูกรภิกษุทั้งหลายจักร ๔ ประการนี้แล เป็นเครื่องเป็นไปแก่เทวดาและมนุษย์ ผู้ประกอบ เป็นเครื่องที่มนุษย์และเทวดาประกอบแล้ว ย่อมถึงความเป็นผู้ใหญ่ (และ) ความไพบูลย์ในโภคะทั้งหลาย ต่อกาลไม่นานนัก
นรชนพึงอยู่ในถิ่นที่เหมาะ พึงกระทำอริยชนให้เป็นมิตร ถึงพร้อมด้วยความ ตั้งตนไว้ชอบ มีบุญได้กระทำไว้แล้วใน ปางก่อน ธัญชาติ ทรัพย์ ยศ ชื่อเสียง และ ความสุข ย่อมหลั่งไหลมาสู่นรชนนั้น
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๑ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๓๗-๓๘
สังคหสูตร
[๓๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สังคหวัตถุ ๔ ประการ นี้ ๔ ประการเป็นไฉนคือ
๑.
ทาน การให้
๒.
เปยยวัชชะ ความเป็นผู้มีวาจาน่ารัก
๓.
อัตถจริยา ความประพฤติประโยชน์
๔.
สมานัตตา ความเป็นผู้มีตนเสมอ
ดูกรภิกษุทั้งหลายสังคหวัตถุ ๔ ประการนี้แล
๑. การให้
๒.
ความเป็นผู้มีวาจาน่ารัก
๓.
ความประพฤติประโยชน์ ในโลกนี้
๔.
ความเป็นผู้มีตนสม่ำเสมอในธรรมนั้นๆ ตาม สมควร
ธรรมเหล่านั้นแล เป็นเครื่องสงเคราะห์โลก ประดุจสลักเพลาควบคุมรถ ที่แล่นไป อยู่ไว้ได้ ฉะนั้น ถ้าธรรมเครื่องสงเคราะห์เหล่านี้ ไม่พึงมีไซร้มารดาหรือบิดาไม่ พึงได้ความนับถือหรือบูชาเพราะเหตุแห่งบุตร ก็เพราะเหตุที่ บัณฑิตพิจารณาเห็นธรรม เครื่องสงเคราะห์เหล่านี้ ฉะนั้น พวกเขาจึงถึงความเป็นใหญ่ และเป็นที่น่าสรรเสริญ
|