พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๒ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๔๔๘

๕. ปหาตัพพสูตร
ธรรมที่บุคคลยังละไม่ได้

             [๓๖๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลไม่ละธรรม ๖ ประการ ย่อมเป็นผู้ไม่ควร เพื่อทำให้แจ้ง ซึ่งทิฏฐิสัมปทา ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน คือ

สักกายทิฐิ ๑
วิจิกิจฉา ๑
สีลัพพตประมาส ๑
ราคะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑
โทสะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑
และโมหะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑

             ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลไม่ละธรรม ๖ ประการนี้แล ย่อมเป็นผู้ไม่ควรเพื่อ ทำให้แจ้งซึ่งทิฏฐิสัมปทา

             ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลละธรรม ๖ ประการ ย่อมเป็นผู้ควรเพื่อทำให้แจ้ง ซึ่งทิฏฐิสัมปทา ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน คือ

สักกายทิฐิ ๑
วิจิกิจฉา ๑
สีลัพพตปรามาส ๑
ราคะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑
โทสะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑
โมหะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑

             ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลละธรรม ๖ ประการนี้แลย่อมเป็นผู้ควร เพื่อทำให้แจ้ง ซึ่งทิฏฐิสัมปทา

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๒ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๔๔๘

๖. ปหีนสูตร
ธรรมที่บุคคลละได้

             [๓๖๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๖ ประการนี้ อันบุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิ ละได้แล้ว ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน คือ

สักกายทิฐิ ๑
วิจิกิจฉา ๑
สีลัพพตปรามาส ๑
ราคะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑
โทสะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑
โมหะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑

             ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๖ ประการนี้แล อันบุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิละได้แล้ว

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๒ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๔๔๙

๗. อุปปาเทตัพพสูตร
ผู้ไม่อาจให้ธรรมเกิดขึ้น

             [๓๖๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิ ย่อมเป็นผู้ไม่ควร เพื่อยังธรรม ๖ ประการให้เกิดขึ้น ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน คือ

สักกายทิฐิ ๑
วิจิกิจฉา ๑
สีลัพพตปรามาส ๑
ราคะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑
โทสะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑
โมหะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑

             ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิ ย่อมเป็นผู้ไม่ควรเพื่อยังธรรม ๖ ประการนี้แลให้เกิดขึ้น